فرخنده میلاد رسول خدا حضرت محمد مصطفی(ص)

ادامه نوشته

Happy birth day

سلام

دوستان خوبم 22 خرداد تولدمه ولی نمیدونم چرا حس خوبی به این روز ندارم

روز معلم مبارک

فرشتگان روی زمین

ادامه نوشته

هیچگاه فراموش نمیکنند...

خواندن این مطلب فقط چند دقیقه وقت شما را می گیرد اما می تواند نظر شما را در باره اطرافتان تغییر دهد.

در بیمارستانی دو مرد در یک اتاق بستری بودند مرد کنار پنجره به خاطر بیماری ریوی مجبور بود هر بعد از ظهر یک ساعت در تخت بنشیند تا مایعات داخل ریه اش خارج شود . اما دومی باید طاق باز می خوابید و اجازه نشستن نداشت . آن دو ساعتها در مورد همسر، شغل ،تفریحات و غیره صحبت می کردند . بعدازظهرها مرد اول در تخت می نشست روی خود را به سمت پنجره بر میگرداند و هر انچه را که می دید برای دیگری توصیف می کرد در آن حال  بیمار دوم چشمان خود را می بست و تمام جزئیات دنیای بیرون را پیش روی خود مجسم می کرد او با این کار جان تازه ای می گرفت چرا که دنیای بی روح و کسالت بار او با تکاپو و شور و نشاط فضای بیرون پنجره رنگ زندگی می گرفت.

پنجره مشرف به پارکی زیبا با دریاچه ای آبی بود که مرغابی ها وقوها در آن شناور بودند ، کودکان قایقهای بادی خود را به حرکت در می آوردند گلهای زیبا و رنگارنگ و افق پهناور از دور دست دیده می شد . در یک بعد از ظر گرم مرد کنار پنجره از رژه ای بزرک در خیابان خبر داد با اینکه مرد دوم صدایی نمی شنید تمام صحنه را آنگونه که هم اطاقیش وصف می کرد پیش رو مجسم می نمود . روزها وهفته ها به همین صورت سپری شد .یک روز صبح وقتی پرستار به اطاق آمد با پیکر بی جان مرد کنار پنجره که با آرامش به خواب ابدی فرو رفته بود روبرو شد پس از آنکه پرستاران جسد را به خارج از اطاق منتقل کردند مرد دوم درخواست کرد تخت او را به کنار پنجره منتقل کنند  به محض اینکه کنار پنجره قرار گرفت با شوق فراوان به بیرون نگاه کرد اما تنها چیزی که دید دیواری بلند و سیمانی بود با تعجب به پرستار گفت جلوی این پنجره که دیواره ! چرا او منظره بیرون را اینقدر زیبا وصف می کرد ؟ پرستار گفت : او که نابینا بود او حتی نمیتوانست این دیوار سیمانی بلند را ببیند شاید فقط می خواسته تو را به زندگی امیدوار کند .

انسان ها سخنان شما را فراموش می کنند.

انسان ها عمل شما را فراموش می کنند.

ما آنها هیچ گاه فراموش نمی کنند که شما چه احساسی را برایشان به وجود آوردید.

راز عشق شقايق

 

 

راز عشق شقايق

 

 

 

شقایق گفت  با خنده ؛ نه تب دارم ، نه بیمارم

اگر سرخم چنان آتش ، حدیث دیگری دارم

 

گلی بودم به صحرایی ، نه با این رنگ و زیبایی

نبودم آن زمان هرگز ، نشان عشق و شیدایی

 

یکی از روزهایی ، که زمین تب دار و سوزان بود

 

و صحرا در عطش می سوخت ، تمام غنچه ها تشنه

و من بی تاب و خشکیده ، تنم در آتشی می سوخت

 

ز ره آمد یکی خسته ، به پایش خار بنشسته

 

 

و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود

ز آنچه زیر لب می گفت : شنیدم ، سخت شیدا بود

نمی دانم چه بیماری به جان دلبرش

افتاده بود ، اما طبیبان گفته بودندش

 

 

اگر یک شاخه گل آرد ، ازآن نوعی که من بودم 

بگیرند ریشه اش را ، بسوزانند

شود مرهم برای دلبرش ، آندم شفا یابد

چنانچه با خودش می گفت ، بسی کوه و بیابان را

 

بسی صحرای سوزان را ، به دنبال گلش بوده

و یک دم هم نیاسوده ، که افتاد چشم او ناگه به روی

من

بدون لحظه ای تردید ، شتابان شد به سوی من 

 

به آسانی مرا با ریشه از خاکم جدا کرد و
به ره افتاد و او می رفت ، و من در دست او بودم
و او هرلحظه سر را رو به بالاها
شکر می کرد ، پس از چندی

 

 

هوا چون کوره آتش ، زمین می سوخت

و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت

به لب هایی که تاول داشت گفت : چه باید کرد؟

 

 

در این صحرا که آبی نیست

 

به جانم ، هیچ تابی نیست

اگر گل ریشه اش سوزد که وای بر من

برای دلبرم ، هرگز دوایی نیست

 

واز این گل که جایی نیست ، خودش هم تشنه بود اما

نمی فهمید حالش را ، چنان می رفت و

من در دست او بودم ، و حالا من تمام هست او بودم

 

 

دلم می سوخت ، اما راه پایان کو ؟

نه حتی آب ، نسیمی در بیابان کو ؟

 

 

و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت

 

که ناگه روی زانوهای خود خم شد ، دگر از صبر او کم

شد

دلش لبریز ماتم شد ، کمی اندیشه کرد ، آنگه

 

 

مرا در گوشه ای از آن بیابان کاشت

نشست و سینه را با سنگ خارایی

زهم بشکافت ، زهم بشکافت

 

 

اما ! آه صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد 

زمین و آسمان را پشت و رو می کرد

و هر چیزی که هرجا بود ، با غم رو به رو می کرد

 

 

نمی دانم چه می گویم ؟ به جای آب ، خونش را 

به من می داد و بر لب های او فریاد

بمان ای گل ، که تو تاج سرم هستی

 

دوای دلبرم هستی ، بمان ای گل

 

 

و من ماندم نشان عشق و شیدایی

و با این رنگ و زیبایی

و نام من شقایق شد

گل همیشه عاشق شد

سخنان جالب از زنده یاد حسین پناهی

 

 

دنیا را بغل گرفتیم، گفتند امن است هیچ کاری با ما ندارد

خوابمان برد بیدار شدیم دیدیم آبستن تمام دردها یش شده ایم

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤

 

اینجا در دنیای من گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند

دیگر گوسفند نمی درند

به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

مي داني ... !؟ به رويت نياوردم ... !

از همان زماني كه جاي " تو " به " من " گفتي : " شما "

فهميدم پاي " او " در ميان است ...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

اجازه ... ! اشک سه حرف ندارد ... ، اشک خیلی حرف دارد!!

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود .

 عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ...

بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند .

تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.

تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود

و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

این روزها به جای" شرافت" از انسان ها

 فقط" شر" و " آفت" می بینی !

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

راســــــتی، دروغ گـــــفتن را نیــــــــز، خـــــــــوب یاد گـــرفتــه ام...!

"حــــال مـــن خـــــــوب اســت" ... خــــــوبِ خــــوب

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

می‌دونی"بهشت" کجاست ؟

یه فضـای ِ چند وجب در چند وجب !

بین ِ بازوهای ِ کسی که دوسـتش داری...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

وقتی کسی اندازت نیست

 دست بـه اندازه ی خودت نزن...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

این روزها "بــی" در دنیای من غوغا میکند!

بــی‌کس ، بــی‌مار ، بــی‌زار ، بــی‌چاره بــی‌تاب ، بــی‌دار ، بــی‌یار ،

بــی‌دل ، بـی‌ریخت،بــی‌صدا ، بــی‌جان ، بــی‌نوا

بــی‌حس ، بــی‌عقل ، بــی‌خبر ، بـی‌نشان ، بــی‌بال ، بــی‌وفا ، بــی‌کلام

،بــی‌جواب ، بــی‌شمار ، بــی‌نفس ، بــی‌هوا ، بــی‌خود،بــی‌داد ، بــی‌روح

، بــی‌هدف ، بــی‌راه ، بــی‌همزبان، بــی‌تو بــی‌تو بــی‌تو.....

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤

 

ماندن به پای کسی که دوستش داری

 قشنگ ترین اسارت زندگی است !

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

می کوشم غــــم هایم را غـــرق کنم اما

 بی شرف ها یاد گرفته اند شــنا کنند ...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤  

 

می دانی یک وقت هایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی تـعطیــل است و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت

باید به خودت استراحت بدهی دراز بکشی دست هایت را زیر سرت بگذاری به آسمان خیره شوی و بی خیال ســوت بزنی

در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند آن وقت با خودت بگویـی بگذار منتـظـر بمانند !!!

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤ 

 

مگه اشك چقدر وزن داره...؟ که با جاري شدنش ، اينقدر سبک مي شيم...

 

❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤♡❤

 

من اگه خـــــــــــــــــــــدا بودم ... یه بار دیگه تمـــــــــــــــوم بنده هام رو میشمردم ببینم که یه وقت یکیشون تنــــــــــــــها نمونده باشه ...

و هوای دو نفره ها رو انقدر به رخ تک نفره ها نمی کشیدم!!!

*

بنده ای خدا را گفت:اگرسرنوشت مرا تو

نوشته ای پس چرا دعا کنم...؟

 

 

 خدا گفت : شاید نوشته باشم "هرچه

دعا کند ..."

 

کوچه ها را بلد شدم

 

کوچه ها را بلد شدم...

خیابان ها را ،

مغازه ها را ، 

رنگ های چراغ راهنمایی را ،

جدول ضرب را ،

و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمی شوم...

اما...

هنوز گاهی میان آدم ها گم می شوم...

آدم ها را خوب بلد نیستم...